dollkissabird: De geschiedenis van mijn passie

Francis Francis

Ok, ik geef toe, dit is er eentje uit de categorie 'Oma vertelt' en 'nu ben ik zeker psychologenvoer', maar er staan wel leuke plaatjes bij.

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik best wel netjes ben. Maar, geloof me, dit ben ik echt op de foto Rommelkont. Zie kleine Ingrid hier ontzettend not-amused in haar rommelkamer. Ik herinner me deze dag nog haarfijn: het was prachtig knikkerweer en ik was al enthousiast bezig mijn schoentjes aan te trekken en paarsgeruite knikkerzak te pakken (en immense pony te stylen?) om mij onder de fanatieke buurtknikkeraars te begeven. Maaaaar.... 'Ingrid, je mag pas buiten spelen als je kamer opgeruimd is', aldus mijn moeder (maar dan in het Fries). Ik denk dat ik daar een jeugdtrauma aan over gehouden heb: sindsdien knikker ik niet meer en ben ik een nogal opgeruimd type.

Rommelkont

Maar, alle trauma's ten spijt, de liefde voor interieur zit natuurlijk in mijn genen. Mijn vader was timmerman en klust er op zijn 71e nog steeds vrolijk op los bij mijn zus, die ook niet vies is van een beetje (brocante) styling.

Vroeger bestond interieur echter niet, nou ja, in ieder geval niet op het Friese platteland. Wij kwamen pas met mooie dingen in aanraking toen zus naar het verre Westen verhuisde. Zalmkleur was toen de trend. Gelukkig zijn we daar inmiddels allemaal wel overheen gegroeid, zalm komt er alleen nog in als het gezwommen heeft en op een bordje ligt.
Maar, bladerend door wat oude fotoalbums en knipselmappen kwam ik tot mijn verrassing toch veel plaatjes tegen waaruit mijn vroege passie voor interieur blijkt:

1. De Francis Francis (foto bovenaan), het mooie Italiaanse espressoapparaat stond al sinds mijn 14e op mijn verlanglijstje, 10 jaar geleden kocht ik 'm eindelijk, hij staat nu (want stuk) op zolder mooi te wezen (had ik al verteld dat ik geen koffie drink? nooit gedaan ook)
2. Glamping is iets van alle tijden. Wij namen zelfs in 1984 al schemerlampen mee op vakantie (by the way, het witte kind met de lego ben ik (en als je het haar blond denkt, zie je Hidde), de cavia rechts boven de radio is zus en links zie je een sportsok van andere zus). Zo retro. In 2005 kampeerden wij in roze stijl (het been is van mijn vriend) en nu kamperen wij alleen nog in stijl op Lowlands (zie eerder blog).