Decemberpret en styling

Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik geen kerstliefhebber ben. Ik vind spontane feestjes en dinertjes in een echt restaurant leuker. Bovendien is het altijd zo'n drukte en daar hou ik niet van. Het begint vaak al in de nazomer. Als je nog lekker van het zonnetje geniet, wordt je al doodgegooid met decemberfolders, -lekkers en -versieringen. Een kerstboom vind ik wel leuk, maar tegen de tijd dat het Kerst is ben ik hem vaak al meer dan zat. Met moeite laat ik hem tot 1 januari staan en dan ben ik altijd de eerste die met een nog brak hoofd de boom op de brandstapel gooit.

Nu moet ik toegeven dat vorig jaar de feestdagen wel een beetje erg droevig waren. Oorzaak: een gulzige, knuffelige, huilerige zuigeling. Gevolg: een diepvriespizza op 1e Kerstdag ... om elf uur 's avonds, een kaasfondue uit pakje op 2e Kerstdag en met Oud&Nieuw naar bed om 1 uur.

Dit jaar heb ik dus besloten het anders aan te pakken. We doen relaxed, eten bijzonder lekker, maar toch eenvoudig en de kinderen gaan slapen. Maar eerst was er nog Sinterklaas, de leukste van mijn hele leven. Ik kan me zelf niet meer herinneren dat ik ooit in de Goedheiligman geloofde en vind het nu bijna net zo spannend als mijn mannetjes. Maanden voor december begon ik al met het verzamelen en inpakken van leuke cadeaus (goede tip: begin in januari, dan is alles nog niet zo schreeuwend duur en bovendien is het dan heel rustig in de winkels) en eind november stond ik met Hidde vrolijk een uur in de regen te wachten op de aankomst van de oude man met zijn makkers.
Ik kon zelf 's ochtends haast niet wachten om naar beneden te gaan en net zo verrast als de kinderen te zijn als ik zag wat er nu weer voor leuks in de schoentjes zat.

Pakjesavond was fantastisch. Toen Piet op de deur roffelde en vervolgens pepernoten naar binnen gooide, pakte ik niet de stofzuiger (iedereen die mij een beetje kent weet dat ik niet van rommel hou..), maar kroop enthousiast over de vloer en stopte de gevonden pepernoten in mijn mond. Hoewel ik vrijwel alle cadeaus zelf had gekocht en ingepakt, was het toch bij elk pakje weer een verrassing (ik had immers sommige cadeaus al maanden daarvoor aangeschaft). En de jongens waren door het dolle heen. Edse zei: 'Sinterklaas heeft veel te veel geld uitgegeven.' Ik: 'Wat een schat is het toch en wat heeft ie een goede smaak, precies wat we leuk vinden!'


Hidde (3 jaar) was trouwens nu al wel sceptisch tav het schoorsteengedoe. Hij keek met een serieuze blik in onze schouw en constateerde dat Piet daardoor niets kon zien, er zat toch een krant in het gat? Ik heb er een creatieve draai aan gegeven. De volgende ochtend lag er allemaal roet en wat krantresten naast de schoentjes (heb nog gefoeterd op die slordige Piet) en zat er een brief in Hidde's schoen. 'Ik hoorde dat je dacht dat wij niet goed door jullie schoorsteen zouden kunnen, maar maak je geen zorgen. Wij halen de krantenprop er steeds uit en stoppen hem later weer terug, anders wordt het zo koud in huis.'

Nu is ie weer terug naar Spanje en verwachten we de Kerstman met zijn rendieren. Ik heb inmiddels het huis toch maar in Kerstsfeer gebracht. Gek he, dat styling mijn passie is, maar ik niet van kerststyling hou? Omdat Jannik nogal een klimmer en graaier is, heb ik met tape een kerstboompje op de muur gemaakt en een kleine kersttak versierd en op een hoog tafeltje gezet. De mooie kerstballen liggen op een dienblad op de eettafel. Op naar 2015!















PS: de Instagramtrend was trouwens een niet versierd 'lelijk' boompje met kluitje in een glazen pot. Vond ik ook mooi, maar ben toch voor kerstlampjes en wat versiering gegaan